Kategoria

Inne


Inne 
mar 07 2017 Escape Room
Komentarze: 0

Wracam po feriach z pełnym rozmachem! Uczniowie niestety nie. By zmobilizować ich jakoś do aktywności postanowiłam zaaranżować dla nich Pokój zagadek, coraz popularniejszą grę, łączącą elementy przygody z nauką. Idea jest dość prosta - uczestnicy zostają zamknięci w pomieszczeniu, z którego wydostać może ich tylko ich własna wiedza i spryt. Muszą podążać za wskazówkami, często poukrywanymi, które ostatecznie doprowadzą ich do rozwiązania zagadki. Koncepcje mogą być przeróżne - natknęłam się na opisy uczniów w roli rozbitków na bezludnej wyspie czy szalonych naukowców, którzy zażyli niebezpieczną substancję. W związku z moją profesją wybrałam dla moich uczniów bardziej "muzyczną" wersję -

============================================================

Zamknięci w Filharmonii

Ilość osób: obojętne (choć przy większych klasach - np. 16 osób polecam przygotować 2 alternatywne wersje, które moga robić równolegle w 2 grupach)

Czas trwania: 10-45 minut (w zależności od ilości przygotowanych zadań)

Poziom kształcenia/klasa: obojętne

 

Wymagania: wcześniej przygotowane kartki z zadaniami, reszta w zależności od zadań. Do mojej gry potrzeba:

- 8 kopert

- 4 pudełek

- małych instrumentów perkusyjnych

- 3 woreczków

- komputer z 2 nagraniami

- metronom

 

Przebieg gry:

Nauczyciel bez obecności uczniów umieszcza w różnych miejscach klasy wszystkie elementy gry. W widocznym miejscu umieszcza kartkę, tłumaczącą uczniom, o co chodzi. Wpuszcza uczniów do klasy, nie angażując się już w przebieg gry. Zamyka za ostatnim uczniem drzwi na klucz.

Uczniowie, kiedy zauważą kartkę, czytają:

"Zostaliście wezwani do Filharmonii na próbę przed koncertem, jednak zjawiliście się tylko Wy. Drzwi zatrzasnęły się za Wami. Rozwiązując poprawnie kolejne zadania nauczycie się utworu Wychodzimy StĄD, który je otworzy. Powodzenia!"

Następnie szukają rzeczonej koperty. Zauważają stosik kopert z różnymi cyframi, wybierają kopertę nr 1, w której znajduje się następujący list:

 

"Czy pamiętacie rytm z dyktanda? Znajdźcie kopertę, na której będzie zapisany poprawnie rytm, który będzie stanowić ostinato dla Wychodzimy StĄD. W kopercie z poprawnym rytmem znajdziecie kolejne zadanie.

Pierwszy element utworu – ostinato rytmiczne"

Grę poprzedziłam pamięciowym dyktandem rytmicznym, ale oczywiście składniki utworu można dostosować do wiadomości uczniów, można tu umieścić np. dobrze znaną klasie melodię itp.

Uczniowie szukają koperty, na której widnieje odpowiedni rytm. Dla utrudnienia są 3 koperty, na których są podobne do siebie rytmy. Gdy udaje im się znaleźć odpowiedni, otwierają kopertę, w której znajduje się następujący list:

"Puśćcie utwór nr 1 na komputerze. Jaki odgłos został w nim elektronicznie przetworzony? Na jakich akordach się opiera? Spróbujcie odtworzyć po wysłuchaniu utwór, wykonując odgłos, który uległ przetworzeniu oraz grając harmonię, którą da się w nim usłyszeć. Jest to kolejny element utworu Wychodzimy StĄD. Ułóżcie poprawnie nazwy literowe akordów w kolejności występowania. Z tyłu znajdziecie kolejne zadanie.

Drugi element utworu – struktura harmoniczna + odgłos, który uległ przetworzeniu"

 

Tajemniczy utwór, który tu wybrałam to Poula Lansky'ego "Notjustmoreiddlechatter", w którym przetworzone zostały rozmowy ludzkie. Uczniowie rozpoznają akordy, po czym układają ze znalezionego stosiku nazw akordowych poprawne.

Wskazówka: polecam podrzeć akordy po 2, żeby uczniowie nie mieli problemu z kolejnością powtarzających się współbrzmień.

Po poprawnym ułożeniu akordów ukazuje się ich oczom kolejny list:

"Na ile jest utwór nr 2? Pudełko z poprawnym oznaczeniem metrycznym zawiera instrumenty, na których należy wykonać ostinato Wychodzimy StĄD. Jest w nim również koperta z kolejnym zadaniem.

Trzeci element utworu  – instrumenty do wykonania ostinata"

Kompozycja tu użyta to początkowy fragment piosenki zespołu Pink Floyd "Money", przycięty tuż przed wejściem wokalu. Uczniowie odnajdują pudełka z różnymi oznaczeniami metrycznymi, w każdym z nich są jakies instrumenty, ale tylko w poprawnym - 7/4 - znajduje się koperta z ostatnim zadaniem. Gdy uczniowie ustalają poprawnie metrum i rozpakowują list, nauczyciel szybko ustawia pod drzwiami metronom wybijający puls 110:

"Oh, słychać pukanie do drzwi! Ktoś przyszedł na ratunek! Nie może się jednak przedostać. Spróbujcie ustalić, w jakim jest tempie (oznaczenie BPM). W woreczku z tym oznaczeniem znajdziecie ostatni element utworu Wychodzimy StĄD."

 

Uczniowie znajdują 3 woreczki, każdy z innym oznaczeniem - 100, 105 i 110. W każdym z nich znajduje się kartka z możliwym wykonaniem ostatniego elementu - gwizdanie, jodłowanie itp., natomiast żeby wyjść, muszą wykonać utwór Wychodzimy StĄD z odpowiednim dźwiękiem - możliwymi najwyższymi dźwiękami do wydobycia wokalnie i na znajdujących się w sali instrumentach - fortepianie oraz instrumentach noszonych często przez uczniów.

Gdy poprawnie wykonają cały utwór, ze wszystkimi elementami, nauczyciel w nagrodę otwiera drzwi. Warto zrobić tą grę pod koniec lekcji, wtedy uczniowie mają większą motywację - im szybciej uporają się z zadaniami, tym szybciej skończą zajęcia.

=========================================================

 

W grze tego typu możliwości są właściwie nieograniczone. Ze względu na specyfikę kształcenia słuchu zadania muszą być tu przede wszystkim praktyczne, ale grę można z równym powodzeniem przeprowadzić np. jako powtórkę wiadomości z historii muzyki. Typy zadań zależą tu całkowicie od nauczyciela. Nieograniczone są również przedmioty, których używamy do gry - można np. ukryć zadanie w balonach, wtedy po przebitych balonach widać bez problemu czy uczniowie znali odpowiedź od razu. Można też zastosować np. jakieś cukierki, cokolwiek przyjdzie Wam do głowy. A warto się zastanowić nad przebiegiem gry, bo im ciekawsza, tym większe zainteresowanie i zaangażowanie uczniów. Jeśli wymagamy przy tym od nich konkretnej wiedzy - np. dat, zdarzeń, warto umieścić w klasie przedmiot, z którego mogą czerpać wiedzę - np. podręcznik. W tym konkretnym pokoju zagadek jako pomoce dydaktyczne posłużył fortepian - przy rozpoznawaniu akordów - oraz zegarek - przy rozpoznawaniu tempa w BPM.

Życzę udanej zabawy!

Inne 
lis 29 2016 Jaka to melodia?
Komentarze: 0

Za nami pierwsze opady śniegu, w sklepach już pełno choinek, bombek i pomysłów na prezenty - jednym słowem coraz bliżej święta Bożego Narodzenia. W związku z tym mam propozycję gry na przedświąteczne lub mikołajkowe zajęcia.

=========================================================================

Jaka to kolęda?

Ilość osób: 2+

Czas trwania: 10-30 minut (w zależności od przygotowanych materiałów)

Poziom kształcenia/klasa: bez ograniczeń


Wymagania:

- tablica, fortepian, przygotowana karta z kolędami

Przebieg gry:

Uczniowie zostają podzieleni na 2 drużyny. Nauczyciel przygotowuje wcześniej kartkę, na której rozpisuje najbardziej znane kolędy, w zależności od stopnia zaawansowania grupy może wybierać też mało znane kolędy. Warto naszykować pulę dodatkową - w przypadku potrzeby dogrywki lub po prostu wyżej punktowaną, z bardzo trudnymi kolędami (ja tam daję takie kolędy jak "Nie było miejsca dla Ciebie", "Gore gwiazda" czy "Oj, maluśki"). Gdy tworzyłam ostatnio taka listę wyszło mi 40 kolęd + 8 dodatkowych, a i tak nie wszystkie wykorzystałam, także naprawdę jest duży wybór i każdy jest w stanie taką listę ułożyć. Jedyna podpowiedź - kiedy przyporządkowujecie je do numerów warto dawać przemieszane trudne kolędy i łatwe.

Każda drużyna na przemian podaje cyfrę oraz ilośc nutek - zwykle daję wybór od 1-4, po 4 dźwiękach da się każdą kolędę rozpoznać, punktacja jest tu odwrotna - jeśli uczniowie rozpoznają kolędę po 1 nutce dostają 4pkt, jeśli po 2 - 3pkt itp. Jeśli nie zgadną, drużyna przeciwna ma szansę odpowiedzieć, w przypadku poprawnej odpowiedzi punkty przechodzą na ich konto.

Wskazówka: ważne jest, żeby grając - szczególnie przy 1 nucie - zarysować charakter kolędy oraz długość nuty, będzie to na tyle spora podpowiedź, że niektóre kolędy rzeczywiście uczniowie są w stanie rozpoznać po 1 nucie, w całkowitym oderwaniu od tonacji (bo przecież nie wiedzą, w jakiej tonacji wykonam daną kolędę).

Miłej zabawy!

Inne 
wrz 14 2016 Interwałowe MEMO
Komentarze: 0

Witam Was serdecznie!

 

Rok szkolny ruszył z rozpędem, wszyscy już przenosimy uczniów w muzyczny świat analiz, literatury muzycznej i różnorodnych ćwiczeń. Po wakacjach wielu naszych podopiecznych ma spory problem z przypomnieniem sobie interwałów. By nie były one dla nich katorgą już od początku nowego roku szkolnego, proponuję zabawę z interwałami, w którą w równej mierze angażuje się cała klasa. Dodatkową jej zaletą jest to, że uczniowie muszą do niej opuscić ławki, co zawsze ich rozbudza z lekcjowego letargu :)

==========================================================================

Interwałowe MEMORY

 

Ilość osób: 7+ Czas trwania: 5-15 minut Poziom kształcenia/klasa: bez ograniczeń

Wymagania:

- miejsce w klasie, w którym uczniowie mogą stanąć w kole/półkolu/linii

Przebieg gry:

Jeden z uczniów wychodzi z klasy. Pozostałe osoby dobierają się dwójkami. Uwaga: jeśli zostaje jedna osoba nie do pary, może być "jokerem", który utrudni osobie która wyszłą zadanie, lub dołączyć do jednej z par.

Każda para/grupa wybiera jeden znany wszystkim interwał (nie mogą się powtarzać!), po czym stają w półkolu tak, by nie stać obok swojej pary.

Wersja dla PSM I stopnia:

Gdy uczeń wchodzi do klasy, podchodzi do wybranych osób, prosząc, by zaśpiewały swój interwał. Musi dopasować graczy w odpowiednie pary. Gdy połączy daną parę, osoby te siadają.

Wersja dla PSM II stopnia:

Gdy uczeń wchodzi do klasy, wszyscy zaczynają śpiewać swoje interwały jednocześnie. Uczeń podchodzi do różnych osób przysłuchując się śpiewanemu przez nie interwałowi. Gdy dopasuje graczy w odpowiednie pary, ci przestają śpiewać i siadają.

 

Uwaga: zawsze przed wezwaniem spowrotem ucznia, który wyszedł, warto przepytać uczniów sprawdzając, czy poprawnie wykonują swój interwał

 

==========================================================================

Gra ta ma bardzo dużo walorów zarówno edukacyjnych, jak i wychowawczych. Przede wszystkim rozwija umiejętności związane z wykonywaniem lub rozpoznawaniem konkretnych interwałów, ale też pomaga w słyszeniu własnego głosu spośród wielu (umiejętność bardzo przydatna w różnych zespołach). Dodatkowo wymaga współpracy od osób w danej parze: muszą wybrać interwał, który obu osobom będzie wygodnie śpiewać, później wspólnie go przećwiczyć. Ponadto wymaga od uczniów zachowania "pokerowych twarzy", by nie zdradzili swoim zachowaniem z kim są w parze.

 

Uczniowie świetnie się bawią przy tej grze, polecam ją szczególnie na koniec lekcji lub tuż przed przerwą, ponieważ uczniowie są po grze bardzo silnie pobudzeni, co właściwie uniemożliwia posadzenie ich od razu spowrotem do ławek.